Generatiekloof -Deel 2-




In het eerste deel van generatiekloof hebben we samen gekeken naar de rol van de oudere gelovige vrouw naar de jongere gelovige vrouw toe, Paulus roept op om leraressen van het goede te zijn. Even daarover een opfrisser; we mogen in het contact naar de jongere generatie vrouwen, onze OMA thuis laten, onze Oordelen, Meningen en Aannames, zodat de Liefde van Christus door ons heen kan werken.

Paulus begint in Titus 2 te vertellen wat een lerares van het goede in haar gedrag weg moet laten; we gaan in zoemen op het geen kwaadspreeksters zijn. Als we gaan kijken naar de vertaling van kwaadspreken komen we bij het Griekse woord: Di’abolos, een lasteraar, valse beschuldigingen, de rol van de duivel vervult of diens partij kiest. We zien de woorden Dia (dwars door), en ballo (wegwerpen)en dat is nou juist de tactiek van de duivel, hij maakt partijen door er dwars door heen te gaan; hij splijt. Paulus benadrukt in Titus 2 dat het voor de oudere vrouwen niet gepast is om kwaad te spreken omdat zij een voorbeeld zijn voor de jongere vrouwen in het geloof, we zijn door het offer van de Heere Jezus in een lichaam gezet; één lichaam en één Geest, zoals u ook geroepen bent tot één hoop van uw roeping, één Heere, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, Die boven allen en door allen en in u allen is, Efeze 4:4-6.
Kwaadspreken zorgt ervoor dat er geen eenheid is maar een gespletenheid, dat gaat totaal in tegen dat wat de Heere God door Zijn genade in de Heere Jezus bewerkt heeft.

Praktijk van de dag
We gaan in onze gedachte heel licht om met roddel, iedereen doet het, we schrikken vaak als we horen over andermans seksuele zonde, maar de zonde van de tong vinden we heel normaal en kunnen we zo wegschuiven, maar als we door Gods ogen hiernaar kijken en zien wat voor moeite het de Heere Jezus heeft gekost om op het kruis van Golgotha te lijden om ons weer één te maken met de Vader mogen we hier niet licht mee omgaan en is het kwaadspreken een grote zonde die we mogen belijden in onze levens, elke dag weer.
Wij vrouwen praten graag, maar hoe komen we er nou achter wanneer we kwaadspreken? Het beste kunnen we de Heere hier over bidden en vragen of Hij ons hierin inzicht wil geven, een checklijstje die we kunnen hanteren; geven we kritiek op iemand, oordelen we iemand, delen we iemands fouten, is het negatief wat we vertellen over de ander, of dingen die ons niet aanstaan over een persoon? De motivatie achter al dit is geen liefde, het komt voort uit onze oude natuur, onze eigen trots, zelfrechtvaardiging, een oordelende of kritische geest, onvergevingsgezindheid, bitterheid. Op het moment dat we kwaadspreken is er geen gemeenschap met de Heere Jezus Christus in het contact met de ander.

Op het moment dat we berouw krijgen over het kwaadspreken en ook in ons spreken gaan wandelen door de Geest, zullen we merken dat we rustiger worden, het is logisch dat we dan minder te vertellen hebben, we kunnen beter stil zijn dan roddelen. Het is mooi als we ook op dit gebied in ons denken veranderd worden en een stille en zachtmoedige geest krijgen.

We mogen net zoals de vrouw uit spreuken 31 spreken met wijsheid en genegenheid zodat onze woorden een zegen worden.

Reacties

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie. Hij wordt eerst even gecontroleerd voordat hij verschijnt onder het bericht.